Η δυτική πλευρά της οχύρωσης με την ομαλή πρόσβαση είναι κατασκευασμένη με επιμέλεια και εκεί βρίσκεται η κύρια πύλη εισόδου. Οριοθετείται Δ από πύργο ορθογώνιας κάτοψης και Α από σκέλος του τείχους. Σήμερα σώζεται μόνο το χαμηλότερο μέρος των λίθων των παραστάδων που προορίζονταν για τη στήριξη του θυρώματος. Στην πύλη οδηγεί δρόμος πλάτους 3,5μ., κατασκευασμένος με ακανόνιστα τοποθετημένες πλατιές πλάκες και ανωφερή κλίση προς τα Β, που είναι σύγχρονος με την οχύρωση (4ος αι. π.Χ). Κοντά στην πύλη διακρίνονται οι αυλακώσεις από τις ρόδες των αμαξών, ενώ μέσα από αυτή η οδός έχει μεγαλύτερο πλάτος.

Ο πύργος δυτικά της πύλης είναι θεμελιωμένος στο φυσικό βράχο και είχε μεγάλο ύψος. Σήμερα υφίσταται μόνο το χαμηλότερο τμήμα του. Αποκαθίσταται μάλλον ως πύργος τύπου Β, στεγασμένος με αετωματική στέγη, με δύο ορόφους, εφοδιασμένους με τοξοθυρίδες και ανοίγματα για μηχανές. Κατά τους αυτοκρατορικούς ρωμαϊκούς χρόνους στην περιοχή της εισόδου λαξεύτηκαν στο φυσικό βράχο ταφικά μνημεία εύπορων οικογενειών. Παρότι η κατάσταση διατήρησής τους δεν είναι καλή, τα ευρήματα (μαρμάρινη επιγραφή, θραύσματα κονιαμάτων με επίχρισμα) παραπέμπουν σε επιβλητικά μνημεία της εποχής αυτής.