Ειδώλιο Έρωτα
Π 10886
Μεγάλου μεγέθους πήλινο ειδώλιο. Βρέθηκε στο δυτικό νεκροταφείο της Απτέρας, στον προθάλαμο του Ταφικού Μνημείου ΙΙ, μαζί με δύο ακόμη παρόμοια ειδώλια έρωτα. Ο Έρωτας, στεφανωμένος, αποδίδεται σε εφηβική ηλικία, όρθιος με κινητά φτερά, από τα οποία διατηρείται μόνο το ένα. Το κεφάλι του Έρωτα έχει κατασκευασθεί από την ίδια μήτρα με τα τρία ειδώλια αγοριών, τα οποία βρέθηκαν στον ίδιο τάφο (Π10893). Στο πρόσωπό του κυριαρχεί έκφραση μειδιάματος. Φέρει στεφάνη και επάνω από το μέτωπο, τα μαλλιά είναι μαζεμένα στο χαρακτηριστικό βόστρυχο (σκόλλυ) που παραπέμπει σε διαβατήριες τελετές μύησης ή ενηλικίωσης. Στις ωμοπλάτες διατηρούνται διαμπερείς οπές για τη στερέωση των φτερών. Ο χιτώνας (εξωμίς), περασμένος γύρω από τον αριστερό του ώμο, καλύπτει τους μηρούς και την κοιλιακή χώρα. Η πλάτη και οι γλουτοί είναι ακάλυπτοι και αποδίδονται με επιμέλεια. Το δεξί χέρι, λυγισμένο στον αγκώνα, είναι σε έκταση με την παλάμη ανοιχτή. Ο αριστερός βραχίονας φέρεται προς τα εμπρός. Ο Έρωτας σαν να ίπταται, δεν ισορροπεί, τα σκέλη του είναι σε διάσταση, το δεξί πόδι ελαφρά λυγισμένο και το αριστερό τεντωμένο προς τα εμπρός.
Ύψος:
40,2 εκ.
Χρονολόγηση:
α΄ μισό 2ου αι. μ.Χ.
Υλικό:
Πηλός
